خداحافظی با پمپرز

با عرض معذرت، یه کم بی ادبیه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

عزیز مامان، چند روز بعد از تولد 2 سالگیت، 20 خرداد با مامان جون،تصمیم گرفتیم از پمپرز بگیرمت.از همون روز دیگه روزها باز بودیو فقط شبها و موقعی که میخواستیم بریم بیرون میبستمت. در طول روز، هر 5 دقیقه یه بار میبردیمت دستشویی و تو هم جیش میکردی.البته یه کم اذیت میکردی ولی حواستو پرت میکردیم و میبردیمت. برای پی پی هم، تا قیافت مشکوک میشد میبردیمت. بعد از چند روز فاصلشو بیشتر کردیم، هر 10 دقیقه یه بار جیش میکردی. البته اگه هندونه میخوردی کلا جیشت بند نمیومد!!!!!

یک ماه گذشت،توی این مدت چند بار توی خونه جیش کردی که با کلی مکافات آب کشیدیم. بعد از یک ماه بازم نمیگفتی. بعضیها میگفتن چون دعواش نمیکنی از جیش کردن نمیترسه. ولی خودم حس میکردم چون تند تند میبرمت بهت این فرصتو نمیدم که یاد بگیری خودت بگی. سعی کردم کمتر به زور ببرمت دستشویی.......................تا اینکه توی مسافرت قبلیمون(اردبیل)، پیپی گفتنت رو یاد گرفتی و خدا رو شکر در این مورد دیگه مشکل نداریم. تازه توی مسافرت که گیلاس میخوردی ،بهت میگفتم هستشو نخور پیپیت سفت میشه، حالا هر وقت میری دستشویی(برای پیپی) میگی هسته گیلاس خوردم،پیپیم سفت شده.

الان تقریباً 3 روزه که جیشت رو هم میگی.البته بعضی مواقع کار که از کار میگذره میگی: مامانی بوس،بوس...مامان دوست دارم.....منم میفهمم که تو جیش کردی و داری خودتو لوس میکنی که دعوات نکنم.

جمعه که رفته بودیم هایپرسان، وقتی برای اولین بار خودت اومدی بهم گفتی جیش دارم وتا موقعی که به دستشویی برسیم خودتو نگه داشتی، کلی ذوق کردم،انگار به یکی از آرزوهام رسیده بودم. حالا وقتی بهت میگیم جیش داری؟؟ با عصبانیت جواب میدی:خودم میگم،بزرگ شدم.

توی این سه روزی که گفتن جیش رو کامل به خودت واگذار کردم، تقریباً هر 2 یا 3 ساعت یه بار میگی جیش دارم(البته 2بار تو خونه جیش کردی). شبها بعد از دو هفته اول باز بودی. الان هم حدود ساعت 6 بیدار میشم و سر پات میکنم و تو هم با چشم بسته جیش میکنی.

امیدوارم زودتر یاد بگیری،چون وقتی جیش رو فرش میکنی و من دعوات میکنم،بعدش عذاب وجدان میگیرم،ولی مجبورم باید بفهمی کار بدی کردی..........................(ادامه دارد)